Krajowy Standard Rachunkowości nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”, zgodny z postanowieniami ustawy o rachunkowości, objaśnia przepisy tej ustawy m.in. w zakresie rezerw o charakterze biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów wynikających z obowiązku wykonania przyszłych świadczeń na rzecz pracowników.
Rezerwy pracownicze, które są ujęte w księgach rachunkowych jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów wykazywane są w pasywach bilansu w pozycji B.I.2. „Rezerwa na świadczenia emerytalne i podobne” w podziale na:
– krótkoterminowe – rezerwy bądź ich części, których przewidywane wykorzystanie nastąpi w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego,
– długoterminowe – rezerwy bądź ich części, których przewidywane wykorzystanie nastąpi w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego.
Jednostki zobowiązane są także do ujawniania w pozycji 1.8 informacji dodatkowej danych o rezerwach na świadczenia pracownicze. Są to przede wszystkim informacje o:
– kwotach rezerw pracowniczych wykorzystanych w ciągu okresu,
– kwotach rezerw pracowniczych, które nie zostały wykorzystane lub rozwiązane w ciągu okresu,
– stanie rezerw na początek okresu,
– stanie rezerw na koniec okresu,
– dodatkowych rezerwach pracowniczych, które zostały utworzone w ciągu okresu, łącznie ze zwiększeniami dotychczasowych rezerw, m.in. wskutek zmian stopy dyskontowej lub wzrostu rezerw w ciągu okresu wynikającego z upływu czasu.