Ustawa o rachunkowości zaleca wykazywanie świadczeń pracowniczych, a także sporządzanie ich wyceny nie rzadziej niż na dzień bilansowy.
Oszacowanie wysokości rezerw na przyszłe świadczenia pracownicze, zależy od wielu czynników, m.in. liczby pracowników, struktury zatrudnienia, wieku, wysokości wynagrodzeń. Zalecaną metodą wyceny jest wycena aktuarialna, oparta o założenia makroekonomiczne, a także wskaźniki takie jak: fluktuacja pracowników, ryzyko śmierci i inne.
Ustawa o rachunkowości wprowadziła odrębną pozycję w sprawozdaniu finansowym przeznaczoną na te rezerwy tj. „Rezerwy na świadczenia emerytalne i podobne”. Do tej pozycji zaliczymy:
• odprawy emerytalne,
• odprawy rentowe,
• odprawy pośmiertne,
• odprawy członków zarządu,
• nagrody jubileuszowe,
• wynagrodzenia na niewykorzystane urlopy wypoczynkowe,
• nagrody i premie,
• rezerwy na urlopy naukowe itp.
Pozycję tą zaliczamy do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów i wykazujemy w bilansie jednostki gospodarczej jako rezerwy na zobowiązania.